Jakiś czas temu na blogu pojawił się post o brzydocie w Poznaniu. W związku z tym pomyślałam, że teraz dla zachowania równowagi nadszedł czas na przedstawienie kilku poznańskich miejsc, których widok dostarcza miłych wrażeń estetycznych. Łączy je to, że powstały lub zostały zmodernizowane w przeciągu kilku ostatnich lat. Na początek o paru obiektach wzniesionych od nowa.
Aula Nova
Charakterystyczna oszklona rotunda zdobi centrum Poznania już od ośmiu lat. Jej uroczyste otwarcie miało miejsce w dniu 9 października 2006 r. a w rok później, uzyskała tytuł "Budowa Roku 2006" i nagrodę I stopnia w kategorii "Obiekty użyteczności publicznej". Trochę pretensjonalna nazwa została nadana obiektowi w wyniku konkursu. Przy wyborze spośród propozycji nadesłanych przez czytelników "Gazety Wyborczej" brano pod uwagę to, że do tego momentu w Poznaniu obiekty akademickie nazywano po łacinie i ta tradycja miała być kontynuowana. Budynek ładnie koresponduje z otoczeniem, zwłaszcza z resztą obiektów Akademii Muzycznej. Tafle szkła, z których wykonane są ściany auli wieczorami podczas koncertów są pięknie podświetlone. Obiekt mieści klimatyzowaną salę koncertową z ponad 500 miejscami na widowni. Ponadto w budynku znajdują się profesjonalne studio nagrań, kabiny tłumaczy, sale dydaktyczne, zaplecze techniczne, a także druga mniejsza sala koncertowa dla 100 osób.
Nowy gmach Biblioteki Raczyńskich
"Obok starego budynku biblioteki stanie nowoczesny, funkcjonalny gmach, który nie zdominuje starej budowli, lecz ją uzupełni" - ekscytowali się dziennikarze w 2003 r., kiedy to ogłoszono wyniki konkursu na najlepszy projekt budynku. Rozbudowę Biblioteki Raczyńskich planowano od bardzo dawna, ale inwestycja długo nie miała szczęścia. Teren pod nią przekazał bibliotece jeszcze jej fundator hrabia Edward Raczyński, jednak 20 lat przed rozstrzygnięcie konkursu omyłkowo oddano go pobliskiej Telekomunikacji Polskiej SA w wieczyste użytkowanie. Kiedy parę lat później operator obwieścił zamiar zbudowania na tyłach biblioteki swojego biurowca, spotkał się protestami. Walka o odzyskanie działki przez Bibliotekę trwała długo, ale zakończyła się sukcesem. Dzięki temu dziś możemy się cieszyć nowoczesnym i funkcjonalnym budynkiem, który doskonale wpisał się w historyczne tło.
Rezerwat Genius Loci
Ten nieco ukryty przed zgiełkiem centrum miasta na Ostrowie Tumskim budynek mieści olbrzymi wykop archeologiczny wykonany w miejscu, w którym odkryto świetnie zachowane konstrukcje wału grodu poznańskiego z czasów, kiedy Państwo Polskie dopiero powstawało. Świetnie wykonana ekspozycja pozwala docenić to naprawdę znakomite dzieło inżynierii średniowiecznej nawet kompletnym laikom w tej dziedzinie. A na zewnątrz? Moim zdaniem prawdziwa sensacja archeologiczna doczekała się godnego opakowania. Warto zwrócić uwagę na to, że nowoczesna, prosta bryła budynku znajduje się w otoczeniu świetnie zorganizowanej zieleni. Szczególnie spodobały mi się pomysłowe ławki. Prawda, że zachęcają do odpoczynku?
Budynek Uniwersytetu Artystycznego przy Placu Wielkopolskim
To pierwszy przykład budynku nie nowego, a jedynie względnie niedawno zrewitalizowanego. Wzniesiony jeszcze w czasach zaborów budynek dawnego Sądu Ziemskiego i Miejskiego przed remontem nie był szczególnie piękny, ot zwykła duża bryła w całości z czerwonej cegły. Ale tytuł siedziby kiedyś Akademii Sztuk Pięknych, teraz Uniwersytetu Artystycznego, zobowiązuje. Obecnie na elewacji kamienicy łączą się pozornie zupełnie odległe style i rezultat tego mariażu jest fantastyczny.
Nastawnia
Pewnie niewiele brakowało, aby stara poznańska Nastawnia, czyli budynek mieszczący urządzenia do zdalnego sterowania ruchu kolejowego, z którego ustawia się drogi przebiegu pociągów, przestawia zwrotnice oraz nadaje sygnały (Wikipedia) podzieliła los wielu kompletnie zapomnianych i popadających w ruinę polskich budynków kolejowych. Na szczęście znalazł się jakiś pozytywnie zakręcony szaleniec, który postanowił ją od tego uchronić. Wymarzył sobie klimatyczną kawiarnię i... pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę. Oprócz nowego życia budynek zyskał nową część, ponieważ pomieszczenie wszystkich planowanych funkcji w starej bryle było niemożliwe. Dobudowana część jest całkowicie przeszklona, dzięki czemu w środku jest jasno i słonecznie. Miłośnicy kolei i nie tylko mogą spokojnie sączyć kawę podziwiając przejeżdżające pociągi i znajdujące się w środku kawiarni stare tablice z rozkładami jazdy pociągów, zdjęcia z motywami kolejowymi i inne kolejowe gadżety.
CK Zamek
To już ponad dwa lata, jak reprezentacyjna część poznańskiego Zamku odzyskała swój blask.Nowe oblicze zyskały wówczas: Sala Wielka, Hol Wielki, sale Kameralna i Marmurowa oraz niewykorzystane dotąd strychy. Najbardziej spektakularny efekt dotyczy jednak Holu, który wieńczy przeszklony dach. Jeśli komuś nasuwa się skojarzenie z CH Złote Tarasy w Warszawie, to jest tu coś na rzeczy, na pewne podobieństwo powołuje się sama instytucja na swojej stronie internetowej, za obie inwestycje odpowiada także ten sam wykonawca - firma Skanska. Nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że to, co w Tarasach przytłacza, tu z uwagi na zachowany umiar po prostu zdobi i jest prawdziwą atrakcją. Na znajdującej się pod gigantycznym świetlikiem antresoli znajduje się jedna z moich ulubionych poznańskich kawiarni. Całość jest surowa, nowoczesna, jasna i robi duże pozytywne wrażenie.
Dom na Winogradach
Na koniec niespodzianka - przykład architektury służącej zaspokojeniu potrzeb jak najbardziej prywatnych - jednorodzinny dom mieszkalny na poznańskich Winogradach. Nie pamiętam jak ten dom wyglądał wcześniej, zwrócił moją uwagę dopiero po uzyskaniu nowego wyglądu. Jest dla mnie rewelacyjnym dowodem na to, że ze zwykłej nudnej kostki można zrobić coś wyjątkowego. Swoją urodę zawdzięcza kapitalnemu połączeniu dużych połaci szkła i drewna ozdobionego fantastyczną wycinanką. Patrząc na nią mam zawsze skojarzenie z polskim pawilonem na Expo w Szanghaju, który zrobił tam furorę. Ogromny plus za nawiązanie do elewacji w ogrodzeniu. Jak dla mnie ten dom jest po prostu bezbłędny.
